Μπορούμε να αξιοποιήσουμε ακόμη και τα τσόφλια του αυγού;

Πιστεύεις ότι δεν σπαταλάς τίποτα; Για ξανά σκέψου το… Όπως και κάθε επιχειρηματία, τον κύριο Pankaj Pancholi τον διακατέχει μία αποστροφή προς οποιαδήποτε σπατάλη. Στην προκειμένη περίπτωση, τον απασχόλησαν τα τσόφλια από το εργοστάσιο παραγωγής ξεφλουδισμένων βραστών αυγών της εταιρίας του «Just Egg» - δυναμικότητας 1.5 εκατομμυρίων αυγών ανά εβδομάδα – τα οποία όχι μόνο κατέληγαν στα σκουπίδια, αλλά τον επιβάρυναν και με ένα διαχειριστικό κόστος 60.000 ευρώ ετησίως. Αποφάσισε λοιπόν να βρει, με τη βοήθεια του Dr. Andy Abbott από το πανεπιστήμιο του Leicester, έναν τρόπο προκειμένου τα τσόφλια αυτά, αντί να πετάγονται στα σκουπίδια, να αξιοποιούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να του αποφέρουν και έσοδα. Τα τσόφλια του αυγού αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από μία σκληρή, κρυσταλλική μορφή του διοξειδίου του ασβεστίου (τη χημική ένωση από την οποία παρασκευάζεται και η κιμωλία) και επομένως, ο ιδιοκτήτης της εταιρίας σκέφτηκε ορθά πως θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν με κάποιον τρόπο. Όμως, το μηχάνημα το οποίο ξεφλουδίζει τα βραστά αυγά στην Just Egg, αφαιρεί επίσης και την εσωτερική μεμβράνη του αυγού, η οποία είναι προσκολλημένη στο τσόφλι, ενώ τα τσόφλια μπορεί επίσης να περιέχουν και τμήματα αυγού. Επομένως, ο Dr. Abbot, και το τμήμα χημείας του πανεπιστημίου του Leicester, έπρεπε πρώτα να βρει έναν τρόπο να καθαρίζονται τα τσόφλια των αυγών από τα «ανεπιθύμητα» αυτά συστατικά, προκειμένου να αξιοποιηθούν στη συνέχεια. Και τα κατάφεραν. Με τη μέθοδο που ανέπτυξαν, επιτυγχάνεται ο πλήρης καθαρισμός των τσοφλιών, τα οποία στη συνέχεια αλέθονται και αποκτούν τη μορφή λεπτόκοκκης σκόνης η οποία είναι κατάλληλη να αξιοποιηθεί κατά την παρασκευή διαφόρων πλαστικών προκειμένου να γίνουν πιο ανθεκτικά. Η μέθοδος αυτή μπορεί να εφαρμοστεί και σε μεγάλη κλίμακα, και μάλιστα έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται στα εργοστάσια της Just Egg, αποφέροντας ήδη έσοδα στην εταιρία. Η διαδικασία που ακολουθείται είναι η ακόλουθη. Αφού ξεφλουδιστούν τα βρασμένα αυγά, τα τσόφλια διαχωρίζονται και μεταφέρονται σε δεξαμενές στις οποίες αναμειγνύονται με νερό και αλέθονται μέσω περιστρεφόμενων λεπίδων. Στη συνέχεια, τα σπασμένα τσόφλια ξεπλένονται με διάλυμα προκειμένου να απομακρυνθεί η πρωτεΐνη που έχει παραμείνει σε αυτά. Αξίζει να σημειωθεί πως τόσο το νερό όσο και το διάλυμα που χρησιμοποιούνται στην παραπάνω διαδικασία επίσης ανακυκλώνονται. Τέλος τα τσόφλια, αφού στεγνώσουν, αλέθονται σε μορφή λεπτόκοκκης σκόνης, η σύσταση της οποίας μπορεί να μεταβληθεί αναλόγως με τον τύπο του πλαστικού στην παρασκευή του οποίου θα χρησιμοποιηθεί. Ο ιδιοκτήτης της εταιρίας τώρα έχει ζητήσει από τον Dr Abbott να διερευνήσει το κατά πόσο και η μεμβράνη του αυγού, η οποία προκύπτει από την παραπάνω διαδικασία ως παραπροϊόν, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί καταλλήλως. Η μεμβράνη αυτή είναι πλούσια σε κερατίνη, η οποία είναι το κύριο δομικό συστατικό της επιδερμίδας μας, και επομένως ενδέχεται να υπάρχουν ιατρικές εφαρμογές όπου να είναι δυνατή η αξιοποίησή της για την επούλωση επιδερμικών πληγών επί παραδείγματι. Ο Dr Abbott και η εταιρία «Just Egg» δεν είναι οι μοναδικοί τους οποίους έχει απασχολήσει η αξιοποίηση των τσοφλιών αυγού. Ο Vijaya Rangari, ερευνητής σε πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα των ΗΠΑ, έχει ήδη ξεκινήσει να πειραματίζεται με τη χρήση υπερήχων προκειμένου να διασπάσει τα τσόφλια σε σωματίδια μερικών νανόμετρων (δισεκατομμυριοστών του μέτρου). Ανακάλυψε πως τα σωματίδια αυτά, εάν στη συνέχεια αναμειχθούν με πολυμερή, συμπεριλαμβανομένων μερικών οικολογικών τα οποία παράγονται από καλαμποκάλευρο, μπορούν να ενισχύουν τόσο την ανθεκτικότητα αλλά και την ελαστικότητα των βιοδιασπώμενων πλαστικών, κάνοντάς τα καταλληλότερα για χρήση ως συσκευασίες τροφίμων – συμπεριλαμβανομένων και των θηκών για αυγά. Με τον τρόπο αυτό ο κύκλος μπορεί να ολοκληρωθεί αποτελεσματικά, αξιοποιώντας τα περισσευούμενα υλικά σε κάθε στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας. Πηγή: The Economist