«ΜΠΟΡΟΥΜΕ με άλλα λόγια»: εθελόντρια Φανή Μοτεσνίτσα

Σήμερα το ΜΠΟΡΟΥΜΕ συζητάει με την εθελόντρια Φανή Μοτεσνίτσα για την εμπειρία της στην οικογένεια του ΜΠΟΡΟΥΜΕ. "Ονομάζομαι Μοτεσνίτσα Φανή, κατάγομαι από τη Φλώρινα και τα τελευταία δέκα χρόνια ζούσα στην Αθήνα. Πριν δυο χρόνια σερφάροντας στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, βρήκα τυχαία μια σειρά φωτογραφιών από μια δράση νέων ανθρώπων, που με τη βοήθεια εθελοντών φτιάχνανε το νέο τους χώρο κάπου στο Μοναστηράκι. Η ανάρτηση και οι φωτογραφίες, με τα τόσο νέα και χαρούμενα πρόσωπα που προσέφεραν το χρόνο τους και τη θετική τους διάθεση για να δημιουργηθεί ένας χώρος από το μηδέν, μου κίνησαν την περιέργεια. Ψάχνοντας να βρω ποιοι είναι, ανακάλυψα το ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Ενθουσιάστηκα με την ιδέα, αλλά περισσότερο με ενθουσίασε η όρεξη για προσφορά στο συνάνθρωπο. Στην ιστοσελίδα τους διάβασα πως έψαχναν εθελοντές κειμενογράφους. Αποφάσισα να κάνω αίτηση και έτσι βρέθηκα στην ομάδα του ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Πέρασαν κιόλας δύο και πλέον χρόνια και είμαι πολύ χαρούμενη και υπερήφανη συνάμα που αποτελώ μέλος αυτής της ομάδας. Αν και πλέον ζω στο εξωτερικό και δεν έχω φυσική παρουσία στα γραφεία και στις δράσεις του ΜΠΟΡΟΥΜΕ, συνεχίζω να συμβάλλω σε αυτήν την προσπάθεια, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, αποστέλλοντας τα μηνιαία ενημερωτικά δελτία, διατηρώντας τη λίστα των συνδρομητών ενημερωμένη και ενημερώνοντας την αγγλική έκδοση της ιστοσελίδας του ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Ποιος είπε πως η απόσταση είναι ανασταλτικός παράγοντας για εθελοντισμό; Αν θέλουμε… ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Μ: Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με τον εθελοντισμό; Φ:"Από μικρή έχω ασχοληθεί με τον εθελοντισμό και ιδιαίτερα με ότι σχετίζεται με τον συνάνθρωπο. Θεωρώ πως ο εθελοντισμός και η προσφορά γενικότερα γεμίζει την ψυχή μας, μας φέρνει πιο κοντά στην κοινωνία και κατ’ επέκταση μας κάνει καλύτερους ανθρώπους." Μ: Τι θα έλεγες σε κάποιον που είναι διστακτικός στο να γίνει εθελοντής; Φ:"Μπορεί ο εθελοντισμός να κρύβει πολλές φορές σωματική κούραση ή στέρηση του ελεύθερου χρόνου, αλλά η αίσθηση πληρότητας που νιώθεις – γνωρίζοντας πως δεν κάνεις κάτι για να πάρεις αντάλλαγμα αλλά γιατί απλά θέλεις να προσφέρεις –  είναι ανεκτίμητη. Νομίζω πως κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει αν δεν το δοκιμάσει και αν το δοκιμάσει και το νιώσει είναι κάτι που δύσκολα αφήνει. Οπότε τολμήστε να γίνετε εθελοντές σε όποιον φορέα ή προσπάθεια θεωρείτε πως “μιλάει” στην καρδιά σας." Μ: Είναι εύκολο να μην πάει καμία μερίδα φαγητού χαμένη; Φ: "Θα είναι εύκολο αν καταλάβουμε τι σημαίνει σπατάλη τροφίμων. Όταν αναλογιστούμε πόση ποσότητα από αυτήν που αγοράζουμε και μαγειρεύουμε καταλήγει τελικά στο στομάχι μας. Όταν δούμε τις ποσότητες που πετάμε και αντιληφθούμε πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να βάλουν κάτι αντίστοιχο στο τραπέζι τους, τότε θα καταλάβουμε πως δεν πρέπει να αφήσουμε ούτε μια μερίδα να πάει χαμένη! Δεν είναι κρίμα, παραδείγματος χάριν, ο φούρνος της γειτονιάς σας να πετάξει τα προχθεσινά κουλουράκια γιατί κανείς πελάτης δεν θα τα αγοράσει, τη στιγμή που το συσσίτιο της περιοχής θα μπορούσε κάλλιστα να τα διοχετεύσει στους οικονομικά ασθενέστερους συνανθρώπους μας;" Μ: Περίγραψε με τρεις λέξεις την ομάδα του ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Φ: "Προσφορά, αλληλεγγύη, χαμόγελα." Μ: Πες μας μια αγαπημένη σου ιστορία από το Σπίτι του ΜΠΟΡΟΥΜΕ: Φ:"Στο μηνιαίο newsletter του ΜΠΟΡΟΥΜΕ πληροφορούμε τους συνδρομητές που έχουν ζητήσει να το λαμβάνουν, για τις δράσεις του ΜΠΟΡΟΥΜΕ για τον μήνα που πέρασε. Είναι συχνό φαινόμενο να λαμβάνουμε απαντήσεις με ένα απλό «Ευχαριστούμε για όσα κάνετε», «Μπράβο για τις προσπάθειές σας», «Χαιρόμαστε να διαβάζουμε τις ωραίες ειδήσεις σας» κ.λπ. Θα σταθώ όμως σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα μιας κυρίας, η οποία μας έγραψε πως διαβάζει πάντα το ενημερωτικό μας δελτίο από το εξωτερικό και θα ήθελε να προσφέρει τις υπηρεσίες της και να το μεταφράζει στα αγγλικά κάθε μήνα για να μπορούν να το διαβάζουν και άνθρωποι που δεν έχουν τόση ευχέρεια με την ελληνική γλώσσα. Δεν γνώριζε βέβαια πως εμείς ήδη αποστέλλαμε το ενημερωτικό δελτίο στα αγγλικά. Με συγκίνησε πολύ το γεγονός πως ένας άνθρωπος που κάθεται, χαλαρά , μπροστά στον υπολογιστή του και διαβάζει τα νέα του ΜΠΟΡΟΥΜΕ σκέφτηκε πώς και αυτός μπορεί να προσφέρει και να συμβάλλει σε αυτή την προσπάθεια. Αυτό νομίζω είναι το σημαντικό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας για να βοηθήσουμε την κοινωνίας μας να εξελιχθεί. Να πάψουμε να σκεφτόμαστε ατομικιστικά και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε συλλογικά. Ας μην ξεχνάμε και τη ρήση… “η ισχύς εν τη ενώσει”."