«ΜΠΟΡΟΥΜΕ με άλλα λόγια»: Πορεία

Σήμερα το ΜΠΟΡΟΥΜΕ συζητάει με την Μαρκέλλα Σελιανίτου από τον ξενώνα ΠΟΡΕΙΑ για τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζει το ίδρυμα και την συνεργασία με το ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Το Ελληνικό Κέντρο Προαγωγής Κοινωνικής και Ψυχικής Υγείας “Πορεία” είναι μια Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία με ευρύτερο σκοπός την προαγωγή δράσεων που επιτρέπουν την αντιμετώπιση των προβλημάτων ψυχικής υγείας και γενικότερα του κοινωνικού αποκλεισμού, βοηθώντας το άτομο να παραμείνει ενεργός πολίτης, μέσα στο δικό του περιβάλλον, με αυτονομία, οικονομική δράση και κοινωνική ένταξη. Tο κέντρο λειτουργεί Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης (Οικοτροφείο) από το 2004, όπου φιλοξενούνται 15 άτομα με βαριά νοητική υστέρηση και δευτερογενείς ψυχικές παθήσεις και διαμέρισμα τεσσάρων (4) ενοίκων που πάσχουν από ψυχική νόσο. Επίσης, λειτουργεί κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό φαρμακείο, δομή παροχής συσσιτίων και γραφείο διαμεσολάβησης, στο Δήμο Χαλανδρίου. Μ: Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζετε σήμερα; ΜΑΡ:"Συρρίκνωση της  χρηματοδότησης". Μ: Περιγράψτε με τρεις λέξεις τα συναισθήματα σας μετά από μία δωρεά. ΜΑΡ:"Ανακούφιση, ικανοποίηση, ευχαρίστηση". Μ: Ποια είναι η μεγαλύτερη σας ελπίδα για το μέλλον; ΜΑΡ:"Να συνεχίσουμε να παρέχουμε αξιοπρεπή διαβίωση, εξατομικευμένη θεραπεία και φροντίδα στους ενοίκους μας καθώς και να προσφέρουμε υποστηρικτικές υπηρεσίες στην κοινότητα".     Μ: Περιγράψτε με τρεις λέξεις την ομάδα του ΜΠΟΡΟΥΜΕ! ΜΑΡ:"Ευαισθητοποιημένη, οργανωμένη, αποτελεσματική". Μ: Πείτε μας μια αγαπημένη σας ιστορία στα πλαίσια της συνεργασίας σας με το ΜΠΟΡΟΥΜΕ… "Χριστουγεννιάτικη γιορτή στο Οικοτροφείο Πορεία, ευχάριστη ατμόσφαιρα, το καθιστικό του δεύτερου ορόφου γεμάτο χρώματα. Στημένα γύρω τα έργα των ενοίκων – χειροτεχνήματα που είχαν δημιουργήσει στα πλαίσια των θεραπευτικών ομάδων – ζωγραφιές, δημιουργίες από πολυμερικό πηλό κι άλλα πολλά. Οι ένοικοί μας – ενήλικοι ψυχικά πάσχοντες – σε ρόλο οικοδεσπότη, χαρούμενοι με το όλο σκηνικό και τους επισκέπτες που ήρθαν για να μας τιμήσουν. Η κυρία Τ μπήκε στο χώρο χαμογελαστή, κρατώντας από το χέρι το δυομισάχρονο κοριτσάκι της. Ένοικοι και προσωπικό έσπευσαν να την καλωσορίσουν, κάποιοι ανέλαβαν το ρόλο «ξεναγού» παρουσιάζοντάς της τα διάφορα καλούδια στους πάγκους. Τι το ιδιαίτερο υπάρχει σ’ αυτή τη σκηνή; Η κυρία Τ επικοινώνησε στο ΜΠΟΡΟΥΜΕ την επιθυμία της να μαγειρεύει μια φορά την εβδομάδα για κάποιους που το έχουν ανάγκη, και το ΜΠΟΡΟΥΜΕ της πρότεινε την Α.Μ.Κ.Ε. ΠΟΡΕΙΑ. Ξεκίνησε, λοιπόν, να μαγειρεύει κάθε Κυριακή για τους 4 ενοίκους του Προστατευόμενου Διαμερίσματός μας (στεγαστική δομή μεγαλύτερου βαθμού αυτονομίας) και το ένα έφερε το άλλο: γνώρισε προσωπικά αυτούς τους ανθρώπους που συχνά επέστρεφαν οι ίδιοι τα σκεύη της στο σπίτι της, γνωρίστηκε με το προσωπικό, πήρε την πρόσκλησή μας για τη χριστουγεννιάτικη γιορτή και μας τίμησε με την παρουσία της. Κι εδώ το ΜΠΟΡΟΥΜΕ κατάφερε κάτι που σίγουρα αξίζει ν’ αναφέρουμε: δεν είναι μόνο το ότι με την ευγενική προσφορά της κυρίας Τ εξοικονομήθηκαν πόροι από την Α.Μ.Κ,Ε. ΠΟΡΕΙΑ, είναι και το ότι η ευαισθητοποιημένη αυτή γυναίκα είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους ψυχικά πάσχοντες και να δει την πραγματικότητα, ξεπερνώντας λέξεις βαριές και ορισμούς που ανά τα χρόνια έχουν δημιουργήσει μια εικόνα κοινωνικού στιγματισμού. Αν τη ρωτήσετε, θα σας πει πως δεν είδε «τρελούς», «επικίνδυνους παράφρονες», αλλά ανθρώπους με κάποιες ψυχικές δυσκολίες που παλεύουν με τη βοήθεια του εξειδικευμένου προσωπικού να διατηρήσουν ποιότητα κι αξιοπρέπεια στη ζωή τους. Κι επειδή μια εικόνα είναι πιο δυνατή από χίλιες λέξεις, δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη κοινωνικού αποστιγματισμού από το γλυκύτατο μικρό που κρατούσε η κυρία Τ από το χέρι, και που αποφάσισε να έχει μαζί της στην επίσκεψή της στο Οικοτροφείο μας! Ένα μεγάλο μπράβο στο ΜΠΟΡΟΥΜΕ, κι ένα μεγάλο ευχαριστώ! Να είστε πάντα καλά να συνεχίζετε το έργο σας!"