;

Η Κινητήρια Δύναμη του Μπορούμε #20

Πεμ 21 Απριλίου 2022

Οι εθελοντές μας είναι η δύναμή μας! Η Νότα Σκλαβούνου είναι κοντά μας από τα πρώτα βήματα του Μπορούμε. Διακρίνεται για την έμφυτη ευγένειά της και την αισιόδοξη ματιά της. Την ημέρα της συνταξιοδότησής της άνοιξε το κεφάλαιο του εθελοντισμού στη ζωή της. Από το 2011 μέχρι σήμερα μας στηρίζει με όποιο τρόπο μπορεί. Παλαιότερα από το «σπίτι» του Μπορούμε όπου συμμετείχε ενεργά στο πρόγραμμα «Διάσωση & Προσφορά Τροφίμων», μέχρι σήμερα που είναι εθελόντρια του προγράμματος «Μπορούμε στο Σχολείο». 

Όπως λέει και η ίδια «όσα χρόνια και αν περάσουν, πάντα θα αναλογίζομαι πόσοι άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας έχουν ανάγκη για φαγητό που θα τους προσφέρεται με αξιοπρέπεια και τίποτα άλλο».

Λίγα λόγια για εσένα:

Έχω σπουδάσει γαλλική φιλολογία και εργάστηκα για 30 χρόνια στην Beiersdorf Hellas. Όλα αυτά τα χρόνια απέκτησα πολλές εμπειρίες πάνω στις ανθρώπινες και επαγγελματικές σχέσεις. Επίσης, μπορώ να πω ότι αισθάνομαι υπερήφανη που είμαι εθελόντρια για περίπου 10 χρόνια στην ομάδα του Μπορούμε και βοηθάω όποτε και όσο μπορώ!

Γιατί αποφάσισες να γίνεις εθελόντρια:

Είναι κάτι που το είχα προαποφασίσει. Από τότε που σταμάτησα να εργάζομαι, την επόμενη κιόλας ημέρα έγινα εθελόντρια. Εξάλλου ο εθελοντισμός δούλευε μέσα στο μυαλό μου και στην καρδιά μου από μικρό παιδί. Όταν άκουσα λοιπόν για το Μπορούμε από τον πρώτο κιόλας καιρό που δημιουργήθηκε και δεδομένου ότι επειδή με αντιπροσώπευε πολύ και η φιλοσοφία για τη σπατάλη του φαγητού και σαν προέκταση η αλληλεγγύη, έγινα μέλος της ομάδας.

Πόσο εύκολο/δύσκολο είναι να μιλήσεις σε κάποιον για τον εθελοντισμό:

Όταν συστήνομαι ως εθελόντρια ακούω τις περισσότερες φορές ένα επιφώνημα θαυμασμού, ένα μπράβο και στη συνέχεια πολλές ερωτήσεις. Δηλαδή με τι είδος εθελοντισμού ασχολούμαι, πως γίνεται η διαδικασία, ποια είναι η οργάνωση, με τι ακριβώς ασχολείται, αν υπάρχει ανταπόκριση και αποτελεσματικότητα από τον κόσμο. Γενικά οι άνθρωποι δείχνουν ενθουσιασμό και θαυμασμό που ασχολούμαι με τον εθελοντισμό.

Πολλοί με ρωτούν μάλιστα αν  θα μπορούσαν κάποια στιγμή να επικοινωνήσουν με την ομάδα  και την οργάνωση που συμμετέχω και να προσφέρουν κι αυτοί. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Πράγματι αυτό συνέβη πολλές φορές τόσο από το φιλικό μου περίγυρο όσο και εκτός αυτού.

Πάντως αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι όταν δίνουμε σαφείς εξηγήσεις και πληροφορίες γύρω από το τι σημαίνει εθελοντής, διακρίνω στους άλλους έναν ενθουσιασμό και μια τάση σκέψης και προβληματισμού.

Τι αντιδράσεις λαμβάνεις:

Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια μετά την οικονομική κρίση που περάσαμε, τις φωτιές στο Μάτι, τις ιδιαίτερες στιγμές λόγω Covid και πρόσφατα τον πόλεμο της Ουκρανίας που είναι σε εξέλιξη, μπορώ να πω ότι έχει αναπτυχθεί μια μεγάλη τάση και προθυμία από πολλούς συνανθρώπους μας να προσφέρουν εθελοντικά σε οποιοδήποτε τομέα. Έχει γίνει γενικά μια κινητοποίηση από τα ΜΜΕ, από κοινωφελείς οργανισμούς και από το κράτος, ώστε ο κόσμος να βοηθάει όπως και όποτε μπορεί.

Θεωρώ λοιπόν ότι στην χώρα μας  ο εθελοντισμός έχει κερδίσει έδαφος και είναι ένα ευχάριστο μήνυμα για το σήμερα και το αύριο της κοινωνίας μας! Λόγω της εθελοντικής μου συμμετοχής στο «Μπορούμε στο Σχολείο», έχω πια πειστεί ότι είναι πολύ σημαντική η ενημέρωση και η παρότρυνση των παιδιών για εθελοντισμό από μικρή ηλικία μέσα στα σχολεία. Τα παιδιά αντιδρούν πολύ θετικά και ενθουσιάζονται σε τέτοιο βαθμό που επηρεάζουν πολλές φορές και τους μεγαλύτερους! Έχουμε πολλές αναφορές δασκάλων, που τους τηλεφωνούν οι γονείς με παρότρυνση των παιδιών για κάποιες εθελοντικές δράσεις προσφοράς.

Πόσο εύκολο είναι να μην πετάμε φαγητό:

Επειδή λειτουργούμε πολλές φορές μηχανικά, η σπατάλη γίνεται ακούσια. Όταν όμως ακούμε κάποιον ειδικό να μας μιλά με αριθμούς για τη σπατάλη τροφίμων, αν διαβάσουμε τις ποσότητες φαγητού που καταλήγουν στα σκουπίδια δεν θα το πιστέψουμε. Εκτιμάται ότι κάθε ένας από εμάς σπαταλά κάθε χρόνο περίπου 180 κιλά τρόφιμα. Αν όμως το συνειδητοποιήσουμε και αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τις κινήσεις μας την ώρα που ψωνίζουμε , την ώρα που καταναλώνουμε και την ώρα που πετάμε στα σκουπίδια το φαγητό, τότε θα έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα για τον περιορισμό της σπατάλης.
Άρα, αγοράζουμε και καταναλώνουμε όσα χρειαζόμαστε. Αυτό θα μπορούσαμε να το έχουμε στο μυαλό μας  και να μας γίνει τρόπος ζωής .Για άλλη μια φορά όλα ξεκινούν αναμφισβήτητα από την μάθηση και την εκπαίδευση τόσο από την οικογένεια όσο και από τα σχολεία.

Πώς θα περιέγραφες με τρεις λέξεις την ομάδα του Μπορούμε:

Για την ομάδα και το έργο του Μπορούμε θα μπορούσα να αναφέρω πολλά!!!

Με λίγες λέξεις η φιλοσοφία του Μπορούμε μέσα από αυτά που ζω και μαθαίνω η ίδια μέσα στην ομάδα είναι:

  • Μου γίνεται τρόπος ζωής να μην σπαταλώ!
  • Μαθαίνω να είμαι αλληλέγγυος!
  • Μπορώ να είμαι αλληλέγγυος!

Μοιράσου μαζί μας ένα περιστατικό από τη συμμετοχή σου στο Μπορούμε που σε εντυπωσίασε:

Θα σας διηγηθώ ένα περιστατικό που έχει καταγραφεί στο μυαλό μου, στην ψυχή μου και την καρδιά μου.

Την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, μια μέρα που βρισκόμουν στο γραφείο, χτυπάει το τηλέφωνο και ακούω μια ευγενική ανδρική φωνή να με ρωτάει που θα μπορούσε να βρίσκει καθημερινά φαγητό για την οικογένεια του. Είχε μείνει άνεργος αυτός και η γυναίκα του και έπρεπε να συνεχίσει να  θρέφει τα δύο ανήλικα παιδιά του.

Του εξήγησα ότι μπορεί να απευθυνθεί στον Δήμο του και στις κοινωνικές υπηρεσίες όπου ανήκει, ώστε  να καταγραφεί στους καταλόγους παροχής φαγητού.

Με ευχαρίστησε και πριν κλείσει την γραμμή με σπασμένη φωνή με ρωτά … «πιστεύετε ότι θα μπορώ να παίρνω το φαγητό πριν σχολάσουν τα παιδιά μου, γιατί δεν θέλω να βλέπουν ότι το φαγητό είναι από προσφορά και δεν είναι το φαγητό από την κατσαρόλα της μαμάς τους.»

Αυτά τα λόγια δεν θα τα ξεχάσω ποτέ και θα βουρκώνουν πάντα τα μάτια μου όποτε αναλογίζομαι πόσοι συνάνθρωποι μας, άνθρωποι της διπλανής ακριβώς πόρτας έχουν ανάγκη για φαγητό και για τίποτα άλλο.