«Η πατρίδα μας μας έχει όλους ανάγκη...»

«Η πατρίδα μας μας έχει όλους ανάγκη...» | 'Αρθρο της Λ. Γιάνναρου στην Καθημερινή από την Λίνα Γιάνναρου στην Καθημερινή |25/02/2013 Μια ιστορία από το μακρινό Βολφχάκεν «Θα πρέπει να κλείσω. Αγίου Βαλεντίνου σήμερα και γίνεται ο χαμός!» λέει ο Αχιλλέας Καμπέρης κατεβάζοντας το ακουστικό. Φαντάστηκα τα ζευγάρια Γερμανών στο εστιατόριό του στο Wolfhagen της Γερμανίας να τσουγκρίζουν ποτήρια με ελληνικό κρασί και να ξαναερωτεύονται. «Αγαπούν την Ελλάδα οι Γερμανοί», είχε πει νωρίτερα ο 47χρονος εστιάτορας. «Και το δείχνουν». Το γνωρίζει από πρώτο χέρι. Την άνοιξη είχαν ανταποκριθεί με θέρμη στο κάλεσμά του για αποστολή βοήθειας στην Ελλάδα. Ολα είχαν ξεκινήσει με ένα ρεπορτάζ που ο Αχιλλέας είχε δει στη γερμανική τηλεόραση για το συσσίτιο της Αγίας Ζώνης στην Κυψέλη. «Κάθε καλοκαίρι πήγαινα στην Κρήτη, καθόμουν στη θάλασσα, έβλεπα τους δικούς μου. Δεν φανταζόμουν την κατάσταση στην Αθήνα» λέει στην «Κ». Αμέσως κάλεσε τους Ελληνες συναδέλφους του στην περιφέρεια Κάσελ. «“Πρέπει να κάνουμε κάτι” τους είπα. Μαζευτήκαμε 11 άνθρωποι με 45 γνώμες». Το ελληνικό χούι δεν κόβεται ούτε έξω. Τελικά συμφώνησαν να εργαστούν μια μέρα και να δωρίσουν το 20% των εισπράξεων στην Αγία Ζώνη. Η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη, συγκεντρώθηκαν 6.000 ευρώ. Ο κ. Καμπέρης όμως δεν ικανοποιήθηκε. Λίγους μήνες αργότερα, το καλοκαίρι έκανε πάλι κρούση στους συναδέλφους του, με περιορισμένα όμως αυτή τη φορά αποτελέσματα. «Σε ακτίνα 60 χιλιομέτρων υπάρχουν 35 ελληνικά μαγαζιά. Τους πήρα όλους έναν έναν. Στην αρχή όλοι έδειξαν ενθουσιασμό. Τελικά συμμετείχαν μόνο 7». Στο μεταξύ, ο ίδιος είχε κάνει χαρτογράφηση των αναγκών, συντάσσοντας λίστα με 40 συσσίτια στην Ελλάδα. Η επιτυχία ήταν μεγάλη. Στην εκδήλωση του Αυγούστου μαζεύτηκαν 8.000 ευρώ, τόσο από τις εισπράξεις των εστιατορίων όσο και από τις δωρεές των πελατών. «Ολοι Γερμανοί. Δεν υπάρχουν Ελληνες πια στην περιοχή μας» διευκρινίζει. Αντί για τους Γερμανούς, ήταν οι Ελληνες που τον απογοήτευσαν. «Τρεις μήνες αργότερα, 13 από τα 40 συσσίτια στα οποία είχαμε στείλει χρήματα δεν είχαν ακόμα πάει μέχρι την τράπεζα να εισπράξουν την επιταγή τους» λέει ο ίδιος. «Τους έπαιρνα συνεχώς τηλέφωνο, δεν μπορούσα να το πιστέψω, θα μου έπεφταν και τα λιγοστά μαλλιά που έχω στο κεφάλι μου!». Τους έδωσε διορία ώς το τέλος της χρονιάς και όταν και αυτή η προθεσμία παρήλθε, μάζεψε τις επιταγές. «Το συνολικό ποσό που τους αντιστοιχούσε ήταν 2.400 ευρώ. Εστειλα 1.600 ευρώ στο “Μπορούμε”, μια οργάνωση που βλέπω ότι κάνει σπουδαία δουλειά στην Ελλάδα, και με τα υπόλοιπα 800 ευρώ φτιάξαμε καλάθια με τρόφιμα τα οποία στείλαμε σε 30 οικογένειες γερόντων που μένουν στο χωριό που γεννήθηκα, το Γήλοφο στα Γρεβενά». Κατόπιν όλων αυτών, δεν ήταν παράξενο που μια υπάλληλος του Δήμου του Wolfhagen πρότεινε τον Αχιλλέα Καμπέρη για το βραβείο «Κοινωνικής Δραστηριοποίησης» που απονέμει κάθε χρόνο το υπουργείο Οικονομικών του κρατιδίου της Εσσης. Οι υποψήφιοι για το συγκεκριμένο βραβείο πρέπει να έχουν προταθεί από μέλη της κοινότητας και να μετρούν πάνω από δέκα χρόνια ασχολούμενοι με κοινωνικά προγράμματα. Ο Αχιλλέας απέσπασε το βραβείο ανάμεσα σε 200 υποψηφιότητες. Οταν του είπαν να παρευρεθεί στην ειδική τελετή που θα γινόταν στην πρωτεύουσα του κρατιδίου Βισμπάντεν, το απέφυγε. «Δεν μ’ αρέσουν αυτά. Ξέρω τι θα γινόταν, θα έτρωγα μια μέρα με ομιλίες, ευχαριστίες και τέτοια». Κανένα πρόβλημα. Σε λίγες ημέρες, αντιπροσωπεία του υπουργείου ταξίδεψε στο Wolfhagen για να παραδώσουν αυτοπροσώπως στον Ελληνα μαγαζάτορα την τιμητική πλακέτα... Πηγή: Καθημερινή