Η Κινητήρια Δύναμη του Μπορούμε #12

Η κινητήρια δύναμη του Μπορούμε είναι οι εθελοντές του. Άνθρωποι δυναμικοί, με δυνατό αίσθημα ευθύνης και προσφοράς προς τους συνανθρώπους και βαθιά συνειδητοποιημένοι σχετικά με τον ρόλο τους στην κοινωνία. 

 

Η Άννα Λιάκου έχει τελειώσει σχολή τουριστικών επαγγελμάτων αλλά τα τελευταία χρόνια εργάζεται στον χώρο της διαφήμισης και επικοινωνίας καθώς και ως character model. Αποφάσισε να συμμετέχει στο έργο του Μπορούμε για τους πιο ευνόητους λόγους: τη βοήθεια που παρέχει για τη βασική σίτιση των συνανθρώπων μας μια και θεωρεί ότι δε χρειάζεται τίποτα άλλο για να βρεθεί κανείς δίπλα τους. 

 

Πιστεύει ότι στην πραγματικότητα δεν αποφασίζει κανείς να γίνει εθελοντής. Είτε αρέσει σε κάποιον να βοηθά και να βλέπει ανθρώπους να χαμογελούν χωρίς να περιμένει κάτι, είτε δεν έχει κάποιος την ανάγκη να αισθανθεί αυτή την ψυχική πληρότητα. Εφόσον όμως κάποιος επιθυμεί να γίνει εθελοντής, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρει αυτό που του ταιριάζει.

 

Θεωρεί ότι το να μιλήσει κάποιος για τον εθελοντισμό είναι εύκολο, το δύσκολο είναι να παρακινήσει κάποιος τους ανθρώπους μια και οι προσωπικές τους έγνοιες δεν αφήνουν στη διάθεση τους ή στον χρόνο τους την πολυτέλεια να απολαύσουν την προσφορά προς τον συνάνθρωπο. Πιστεύει ότι έχουμε όλοι κάνει μια εγωιστική στροφή, ότι η έκφραση «μαζί σου θα τα πάρεις;» έχει γίνει πιο επίκαιρη από ποτέ στις μέρες μας. Οι αντιδράσεις που λαμβάνει η Άννα όταν μιλάει για τον εθελοντισμό είναι οι μισές «μπράβο» και οι άλλες μισές «εδώ καίγεται η ζωή σου και τρέχεις για άλλους». Η Άννα δε δίνει σημασία στους δεύτερους. Επιλέγει να ζει τη ζωή της με άλλο σκεπτικό.

 

Θεωρεί ότι δεν είναι εύκολο να μην πετάμε φαγητό. Όχι επειδή υπάρχει κάποια πρακτική δυσκολία, αλλά επειδή η κοινωνία αντιμετωπίζει το θέμα αυτο ως ενδειξη ευμάρειας. Πετάμε άρα έχουμε, μαζεύουμε άρα υπάρχουμε. Δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα την πρακτική αναγκαιότητα της τροφής και γι' αυτό πετάμε φαγητό. Πιστεύει πως όταν το αντιληφθούμε θα υπάρξει άλλου είδους διαχείριση των τροφίμων και δε θα μιλάμε πια για εθελοντισμό στην πρόληψη της σπατάλης. Η Άννα λέει πως «φαγητό υπάρχει... την ανθρωπιά μας χάσαμε και γι' αυτό καταλήγει σε τόνους μέσα στα σκουπίδια».

 

Την ομάδα του Μπορούμε θα την περιέγραφε με τις λέξεις «αγάπη», «χαρά», «υποστήριξη». Αυτό που την εντυπωσίασε από τη συμμετοχή της στις δράσεις του προγράμματος «Μπορούμε στη Λαϊκή» στη Θεσσαλονίκη, δυστυχώς δεν είναι ευχάριστο. Διαπίστωσε ότι είναι πολλοί οι άνθρωποι που ρωτούν πώς θα μπορούσαν κι αυτοί να στηριχθούν με τρόφιμα μέσω κάποιας πλατφόρμας βοήθειας. Οι εθελοντές μας θέλουν να τους πάρουν όλους μια αγκαλιά και να βρουν τρόπους, θα αφιερώσουν πάντα λίγο χρόνο να ακούσουν το πρόβλημα τους, να προτείνουν κάποια λύση, αν γνωρίζουν. Δυστυχώς είναι πολλοί αυτοί οι άνθρωποι και κάθε φορά οι εθελοντές μας εύχονται να μπορούν να βοηθήσουν και αυτούς και άλλους και όλους!