Η Κινητήρια Δύναμη του Μπορούμε #11

Η κινητήρια δύναμη του Μπορούμε είναι οι εθελοντές του. Άνθρωποι δραστήριοι, που δεν επαναπαύονται στην καθημερινότητα τους, αλλά προσπαθούν να βρουν διεξόδους για θετικές αλλαγές στην κοινωνία μας.

Η Ελένη είναι 22 ετών, φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη. Από μικρή της άρεσε πολύ ο εθελοντισμός και πέρα από τις ακαδημαϊκές και εργασιακές της υποχρεώσεις πάντα φροντίζει να προσφέρει εθελοντικά σε δράσεις που την εμπνέουν.

Πιστεύει ότι ο εθελοντισμός είναι τρόπος ανταπόδοσης στην κοινωνία και ένας τρόπος για θετική αλλαγή της, ειδικά όσον αφορά στο θέμα της σπατάλης των τροφίμων. Το ζήτημα αυτό την απασχολεί χρόνια τώρα και θέλει πέρα από τη δική της ατομική προσπάθεια στην καθημερινότητα της να κάνει και κάτι παραπάνω για να συμβάλλει στην εξάλειψη του φαινομένου.

Δυσκολεύεται να μιλήσει σε άλλους για τον εθελοντισμό. Ανησυχεί μήπως ο συνομιλητής της παρερμηνεύσει τα λεγόμενα της, μήπως τελικά στραφεί κατά του εθελοντισμού γενικότερα. Γι' αυτό είναι ακόμα διστακτική και επιλέγει αυτούς που ενημερώνει για τον εθελοντισμό, φιλοδοξεί όμως αυτό να αλλάξει. Μέχρι στιγμής πάντως, σε όσους επιλέγει να μιλήσει ως επί το πλείστον χαίρονται με το καλό που κάνει το Μπορούμε και «δελεάζονται» να ασχοληθούν και οι ίδιοι. Πέρα από λίγους που ιδεολογικά εκλαμβάνουν τον εθελοντισμό διαφορετικά, οι περισσότεροι τη συγχαίρουν που αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέμα της σπατάλης των τροφίμων.

Πιστεύει ότι σε ατομικό επίπεδο ή σε επίπεδο νοικοκυριού το να μην πετάμε φαγητό είναι το πιο εύκολο πράγμα. Κατ' αρχάς το να σχεδιάζει κάποιος αποτελεσματικά τα ψώνια του ή την προμήθεια φαγητού για το νοικοκυριό του ωφελεί οικονομικά. Πιστεύει ότι το να φροντίζουμε να προμηθευόμαστε μόνο όσα μπορούμε να καταναλώσουμε είναι το πιο απλό πράγμα. Εφ' όσον όμως περισσέψουν τελικά τρόφιμα, το να βρούμε τρόπο να τα προσφέρουμε κάπου που θα πιάσουν τόπο είναι επίσης πολύ εύκολο.

Την ομάδα του Μπορούμε θα την περιέγραφε με τις λέξεις «όραμα», «ελπίδα», «ανιδιοτέλεια» ενώ βρίσκει εντυπωσιακές όλες τις δράσεις του Μπορούμε σε λαϊκές αγορές στη Θεσσαλονίκη που έχει συμμετάσχει τα Σάββατα. Ξεχωρίζει όμως 2 περιπτώσεις πωλητών που στο τέλος της ημέρας τους προσέφεραν στους εθελοντές του Μπορούμε ό,τι είχε μείνει αδιάθετο στους πάγκους τους. Και μπορεί να φαίνεται μικρή σε κάποιον αυτή η προσφορά, όμως μετά από ό,τι μπορεί να έχει πουλήσει ο πωλητής μέσα στην ημέρα, είναι σημαντικό ότι στο τέλος επιλέγει να προσφέρει ό,τι περισσεύει στο καλάθι των εθελοντών του Μπορούμε. Την Ελένη τη συγκινεί πολύ αυτή η γενναιοδωρία γιατί κρύβει αγάπη και κατανόηση.