;

"Όλοι μας... ΜΠΟΡΟΥΜΕ!"| Άρθρο στους AdARTes 107 από την Έλενα Κάτσαρη

Τετ 20 Φεβρουαρίου 2013
από την Έλενα Κάτσαρη στο AdARTtes 107 | 14/02/2013 «Δεν υπάρχουν δεν μπορώ, υπάρχουν δεν θέλω», εκφέρει  ένα λαϊκό ρητό. Τι γίνεται όμως όταν το μπορώ και το  θέλω συνυπάρχουν ; Ένας Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός, που προσφέρει βοήθεια και μας θυμίζει «φωνάζοντας» μας δυνατά και με ενέργεια, πως όλοι μας «Μπορούμε!» Η ιδέα του ότι άπλετο βρώσιμο φαγητό καταλήγει στα σκουπίδια, ήταν αρκετή για να συσταθεί η παραπάνω αστική,  μη κερδοσκοπική οργάνωση. Παρατηρώντας να ενυπάρχει παντού αυτό  στην Αθήνα, και δη εν μέσω οικονομικής κρίσης, η  Ξένια  Παπασταύρου μαζί με τον  Αλέξανδρο Θεοδωρίδη και την Αλέξια Μοάτσου, ιδρύουν αυτόν τον οργανισμό τον Ιανουάριο του 2012, με σκοπό την καταπολέμηση του περισσευούμενου φαγητού. Αυτό που έχουν ως στόχο από την πρώτη στιγμή, είναι το φαγητό που περισσεύει-από οικογένειες, εστιατόρια κτλ- και  μπορεί να καταναλωθεί, να αξιοποιείται και να δίνεται σε άτομα που το χρειάζονται. Το «Μπορούμε!»  αποτελεί δίαυλο επικοινωνίας για ανθρώπους που θέλουν να προσφέρουν φαγητό, για  αυτούς που έχουν ανάγκη και συντονίζει προσφορά για αυτό που θεωρούν «φύρα» οι επιχειρήσεις.  «Γεφυρώνει» δηλαδή την απόσταση των ανθρώπων που βρίσκονται σε  ανάγκη με αυτούς που μπορούν να βοηθήσουν, και «επιτρέπει» στις επιχειρήσεις να προσφέρουν το φαγητό που δεν χρειάζονται. Εδρεύει στο κέντρο της Αθήνας, όμως τα «σύνορα» της προσφοράς της οργάνωσης αυτής δεν περιορίζονται! Μέχρι τώρα υπάρχουν 60 μέρη σε όλη την Ελλάδα όπου πραγματώθηκε προσφορά-δωρεά και η προσπάθεια συνεχίζεται. Και για να μιλήσουμε λίγο με νούμερα, περίπου 5000 μερίδες φαγητού παρέχονται κάθε βδομάδα, σε  συσσίτια, κοινωνικά ιδρύματα, σχολεία και γενικά  σε όλα τα άτομα που έχουν ένδεια της πιο βασικής ανάγκης, της τροφής.  Πολλές επιχειρήσεις «συνεργάζονται» με το «Μπορούμε!», ανάμεσα τους η Ένωση Ξενοδόχων  Αθηνών-Αττικής, που έλαβε μάλιστα πρωτοβουλία και καθιέρωσε να μαγειρεύεται φαγητό αποκλειστικά για φορείς που επικοινωνούν με την οργάνωση. Η Ένωση επιπλέον με κάθε ευκαιρία παρέχει και τον περίσσιο εξοπλισμό της, όπως κρεβάτια, λευκά είδη. Ο  οργανισμός έχει απήχηση  στο εξωτερικό, σε  11 χώρες, ανάμεσα τους ο Καναδάς και η Γερμανία, εκδήλωσαν πρόθεση προσφοράς. Η τελευταία μάλιστα  περιλαμβάνει πολλούς φιλέλληνες που θέλουν να βοηθήσουν :δύο ιδιώτες Γερμανοί, ένας άντρας από το Αμβούργο, και μία γυναίκα από το Χίλντεν έδειξαν πρόθεση προσφοράς. Η   κυρία Κραλ από το Χίλντεν μάλιστα  μαζεύει ακόμα  λεφτά και προϊόντα, που επρόκειτο να  τα στείλει σε λίγες εβδομάδες στην Ελλάδα . Το θετικό είναι πως πλέον έλαβε μεγάλη διάσταση η προσφερόμενη βοήθεια και συνεχώς επικοινωνούν με το «Μπορούμε!» όλο και πιο πολλοί άνθρωποι και νέες επιχειρήσεις. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως πρόσφατα μία εταιρεία παραγωγής γαλακτοκομικών ειδών προσέφερε 1200 γιαούρτια που περίσσεψαν από ένα μόνο διαφημιστικό γύρισμα! Τι γίνονταν πριν όλα αυτά τα γιαούρτια; Είναι μεγάλο το έργο που προσφέρει ο οργανισμός. Με έναν απλό τρόπο, ένα τηλεφώνημα και την ανάλογη επικοινωνία, άνθρωποι βοηθιούνται, άνθρωποι προσφέρουν. Απτό παράδειγμα ο φούρνος που πλέον προσφέρει το περίσσιο ψωμί που παράγει στην Κρητική εστία-που διαμένουν φοιτητές- με έδρα το Παγκράτι. Να σημειωθεί εδώ πως ο φούρνος, παρόλο που βρίσκεται κοντά στην εστία δεν γνώριζε την ύπαρξη της, ούτε την ανάγκη της. Εδώ αποδεικνύεται λοιπόν η δράση του «Μπορούμε!». Πολύ ευχάριστο ακόμα είναι το γεγονός πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι  από τον καλλιτεχνικό χώρο ευαισθητοποιούνται, τελευταίο παράδειγμα ο Χ.Παπακαλιάτης και ο Κ. Γαβράς, που προσέφεραν έσοδα από τις ταινίες τους και οι δύο, μάλιστα ο Κ. Γαβράς παρέδωσε τα έσοδα από την πρεμιέρα της ταινίας του. Μιλώντας με τους ιθύνοντες του «Μπορούμε!» κατέληξα στη σκέψη πως το καλό φέρνει το καλό με τη σειρά του. Αν η πρόθεση μιας πράξης είναι θετική, αν υπάρχει θέληση αλληλεγγύης όλα γίνονται και όλα βαίνουν καλά. Οι ίδιοι μου εξήγησαν πως ενώ προκύπτουν νέα προβλήματα και ανάγκες για τους φορείς και τους ανθρώπους που επικοινωνούν, με έναν μαγικό τρόπο όλα βρίσκουν την λύση τους. Είναι σαν θεόσταλτα δώρα κάθε φορά οι ανταποκρίσεις που δέχονται στις ανάγκες που προκύπτουν. «Κάμεις καλό, κάμεις κακό, θα ’ρθει γυρεύοντάς σε», λέει άλλωστε μια ελληνική παροιμία. «Μπορούμε!» μας υπενθυμίζει λοιπόν η νεοπαγής αυτή οργάνωση, που ευχόμαστε να συνεχίσει να προσφέρει και να ευαισθητοποιεί τους ανθρώπους, θυμίζοντας μας πως υπάρχουν άνθρωποι ακόμα που προάγουν το κοινωνικό συμφέρον.  Όλοι μπορούμε να αποθέσουμε το «λιθαράκι» μας στο «ψηφιδωτό» της αλληλεγγύης και της αρωγής που δεν επιδέχεται περιορισμούς και σύνορα. Όλοι μπορούμε να προσφέρουμε ό,τι μας περισσεύει και ειδικά την τροφή που κάποιοι την χρειάζονται. Όλοι θα πρέπει να σκεφτόμαστε πώς θα βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας σε ό,τι αυτοί στερούνται. Γιατί πραγματικά  όλοι μας μπορούμε. Μήπως ήρθε η ώρα; Πηγή: AdARTtes 107