«ΜΠΟΡΟΥΜΕ με άλλα λόγια»: Daily Fresh

Σήμερα το ΜΠΟΡΟΥΜΕ συζητάει με την Ελεονώρα Θεοτοκάτου από την εταιρεία «DAILY FRESH» για την εμπειρία της προσφοράς σε ανθρώπους που βιώνουν διατροφική ανασφάλεια. Μ: Γιατί αποφασίσατε να γίνετε δωρητές και τι θα λέγατε σε όσους διστάζουν να γίνουν? Ε:"Η εταιρεία DAILY FRESH, καλύπτει ανάγκες σίτισης φιλανθρωπικά από τη πρώτη ημέρα λειτουργίας της (από το 2002). Δεν αποφασίσαμε κάποια ημέρα να γίνουμε δωρητές, αυτή η επιθυμία μας τέθηκε σε εφαρμογή από τη πρώτη στιγμή που αποφασίσαμε να δραστηριοποιηθούμε στο χώρο της εστίασης, είναι μέρος της φιλοσοφίας μας και της κινητήριας δύναμης που μας έσπρωξε προς την ίδρυση της DAILY FRESH. Πριν 3 χρόνια, είδαμε την ανάγκη της κοινωνίας για αυτή τη παροχή να πολλαπλασιάζεται με ταχύτατους ρυθμούς και έτσι ήρθαμε σε επικοινωνία μαζί σας προκειμένου η παροχή μας να είναι το δυνατόν πιο αποτελεσματική. Σε όσους «διστάζουν» θα έλεγα να μη το κάνουν!! Το φαγητό είναι η πιο βασική ανάγκη του ανθρώπου, δεν χωράει δισταγμούς, δεν αφήνει περιθώρια για σκέψη. Απλά το κάνεις αυθόρμητα". Μ: Περιγράψτε το συναίσθημα που σας δημιουργεί η δωρεά τροφίμων. Ε:"Όπως σας είπα και στη προηγούμενη ερώτηση, η πράξη αυτή πρέπει να γίνεται αυθόρμητα από όλες τις επιχειρήσεις εστίασης, ειδικά σε μία χώρα που αναβιώνει προβλήματα υποσιτισμού.  Δεν νιώθω κάτι ιδιαίτερο από τη δωρεά, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα ένιωθα ένα μεγάλο κενό εάν δεν το έκανα". Μ: Ποια πιστεύετε ότι είναι η στάση της ελληνικής κοινής γνώμης απέναντι στις δωρεές και γιατί? Ε:"Βλέπω μία στροφή στη κοινωνία μας προς τις δωρεές και εάν και είναι λυπηρό το γεγονός ότι αυτή η στροφή στην Ελληνική σκέψη έγινε όταν η κοινωνία έφτασε σε τέλμα, από την άλλη πλευρά ίσως και να είναι το καλό που αφήνει πίσω της η οικονομική κρίση: μία ανθρωπιστική στροφή στη κουλτούρα του Ελληνικού νοικοκυριού". Μ: Περιγράψτε με τρεις λέξεις την ομάδα του ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Ε:"Έξυπνη, αποτελεσματική, ανθρώπινη". Μ: Πείτε μας μια αγαπημένη σας ιστορία στα πλαίσια της συνεργασίας σας με το ΜΠΟΡΟΥΜΕ… Ε:"Το πρωινό της Δευτέρας ήταν πολύ δύσκολο. Στη παραγωγή υπήρχαν προβλήματα, οικονομικές εκκρεμότητες δεν μπορούσαν να τακτοποιηθούν, το μυαλό είχε παγώσει, προσπαθούσε να σκεφτεί αλλά σίγουρα δεν ήταν αποτελεσματικό. Περνάει ο ταχυδρόμος και μαζί με τους δεκάδες λογαριασμούς αφήνει και ένα χειρόγραφο φάκελο από το Ίδρυμα Πορεία (το Ίδρυμα που μέσα από το ΜΠΟΡΟΥΜΕ στηρίζουμε τα τελευταία 3 χρόνια) μέσα είχε μία ευχαριστήρια επιστολή για τη συνδρομή μας. Εκείνη τη στιγμή ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή επιστολή, ήταν και η «τροφή» του μυαλού για να βρει τους σωστούς ελιγμούς και να αντιμετωπίσει τα εμπόδια. Ποτέ δεν τους ευχαρίστησα για τη βοήθειά τους, με χαρά και ανακούφιση το κάνω τώρα μέσα από εσάς… Ευχαριστώ λοιπόν…"