;

«ΜΠΟΡΟΥΜΕ με άλλα λόγια»: εθελόντρια Νίκη Αντύπα

Πεμ 02 Οκτωβρίου 2014
Σήμερα το ΜΠΟΡΟΥΜΕ συζητάει με την εθελόντρια Νίκη Αντύπα για την εμπειρία της στην οικογένεια του ΜΠΟΡΟΥΜΕ. "Ονομάζομαι Νίκη Αντύπα, έχω σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων και είμαι πρόσφατα συνταξιούχος μετά από 33 χρόνια εργασίας. Για το ΜΠΟΡΟΥΜΕ έμαθα στο ξεκίνημα του παρακολουθώντας μία ομιλία της Ξένιας Παπασταύρου, συνιδρύτριας του ΜΠΟΡΟΥΜΕ". Μ: Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με τον εθελοντισμό? Ν:"Όσα χρόνια εργαζόμουν δεν είχα τον χρόνο να ασχοληθώ με τον εθελοντισμό, αν και πάντα το είχα στο μυαλό μου, όμως μετά την συνταξιοδότηση μου αυτό ήταν η πρώτη μου προτεραιότητα. Μαζί με το ΜΠΟΡΟΥΜΕ ασχολούμαι και με άλλα εθελοντικά προγράμματα γιατί μου δίνει μεγάλη χαρά το να προσφέρω, νιώθω πως είναι ό,τι το καλύτερο. Αποφάσισα να ασχοληθώ με τον εθελοντισμό γιατί το θεωρώ αυτονόητο πως στην ζωή πρέπει να προσφέρεις, βοηθάς για να βοηθιέσαι". Μ: Τι θα έλεγες σε κάποιον που είναι διστακτικός στο να γίνει εθελοντής; Ν:"Πάντα το λέω στους ανθρώπους γύρω μου που βλέπω πως διστάζουν, φοβούνται ότι δεν θα ανταπεξέλθουν ή νιώθουν ότι δεν έχουν χρόνο πως είναι κάτι απλά μαγικό. Ο εθελοντισμός σου δίνει μεγάλη εσωτερική δύναμη και χαρά και σε κάνει να νιώθεις καλύτερος άνθρωπος". Μ: Είναι εύκολο να μην πάει καμία μερίδα φαγητού χαμένη; Ν:"Τελικά είναι! Η ομάδα του ΜΠΟΡΟΥΜΕ κατάφερε να εδραιώσει στην συνείδηση πολλών ανθρώπων ότι δεν πρέπει να πετάνε φαγητό. Κάτι που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια πλέον έχει γίνει μια συνειδητή συνήθεια και στα σπίτια μας. Το περισσευούμενο φαγητό, ακόμη κι αν πρόκειται για μία μερίδα, ΜΠΟΡΟΥΜΕ να το δώσουμε κάπου που υπάρχει ανάγκη". Μ: Περίγραψε με τρεις λέξεις την ομάδα του ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Ν:"Δημιουργία, αισιοδοξία, χαρά!"  M: Πες μας μια αγαπημένη σου ιστορία από το Σπίτι του ΜΠΟΡΟΥΜΕ: Ν:"Είναι πάρα πολλά μικρά- μικρά που κάνουν ένα μεγάλο. Ένα πρόσφατο περιστατικό που θυμάμαι είναι ότι με είχαν πάρει τηλέφωνο από ένα γύρισμα που γινόταν σε κάποια χωράφια και μετά από συνεννόηση πήγε ένας φορέας και πήρε το φαγητό που τους είχε περισσέψει. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως ακόμη κι εκεί, στην μέση του πουθενά, υπήρχαν άνθρωποι που δεν θέλανε να πεταχτεί φαγητό και μέσω του ΜΠΟΡΟΥΜΕ βρέθηκε τρόπος να προσφερθεί σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη".