O Baptiste Dubanchet καταγγέλλει την σπατάλη του φαγητού και κάνει τον γύρο της Ευρώπης με ποδήλατο, τρώγοντας μόνο από κάδους απορριμάτων

"Όταν 18.000 παιδιά πεθαίνουν από την πείνα κάθε μέρα, πώς γίνεται να αδιαφορήσεις για αυτό στον εικοστό πρώτο αιώνα;"γράφει ο 25χρονος Γάλλος Baptiste Dubanchet στο ιστολόγιο του, με τίτλο La Faim du Monde 2014 (η Παγκόσμια Πείνα).  Με σκοπό την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων ανά τον κόσμο για την σπατάλη των τροφίμων και τις βλαβερές συνέπειες της στην παγκόσμια οικονομία και ρύπανση του περιβάλλοντος ,ο Baptiste ταξίδεψε στην Ευρώπη με ένα ποδήλατο,τρώγοντας  περισσευούμενα τρόφιμα από κάδους απορριμμάτων, αγοράζοντας μόνο νερό.  Ξεκινώντας από το Λουξεμβούργο, επισκέφθηκε πολλές πόλεις στο Βέλγιο, την Ολλανδία, την Γερμανία, την Δημοκρατία της Τσεχίας και τέλος την Πολωνία, ζητώντας περισσευούμενο φαγητό που προοριζόταν για τους κάδους απορριμμάτων, από ξενοδοχεία, εστιατόρια, παντοπωλεία, σούπερ - μάρκετ και αγορές.  Πολλές φορές αντιμετώπισε δυσκολίες καθώς οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών δεν δέχονταν πάντα να του διαθέσουν το φαγητό που αργότερα θα πετούσαν, ζητώντας συχνά χρήματα.  Συγκεκριμένα μόνο ένας στους δέκα ιδιοκτήτες δεχόταν να τον βοηθήσει. Προσθέτει, μάλιστα, ότι «μετά από τόση ποδηλασία, είμαι κουρασμένος και χρειάζομαι ενέργεια. Είναι το στομάχι μου γεμάτο ή άδειο; Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα, όχι τι είναι αυτό που τρώω». Όμως ποτέ δεν έχασε τον στόχο του και συνέχισε το ταξίδι της αφύπνισης του κόσμου από πόλη σε πόλη, γράφοντας καθημερινά στο ιστολόγιο του για τις εμπειρίες του, τα τρόφιμα που βρήκε και τις συμπεριφορές που αντιμετώπισε.  Ο ίδιος αναφέρει '' Ο λόγος που μπορώ να βρω αρκετό φαγητό , είναι ότι οι βιομηχανικές χώρες είναι αρκετά πλούσιες ώστε να επιτρέπουν στον εαυτό τους να σπαταλούν τόνους φαγητού, το οποίο θα μπορούσε να καταναλωθεί. Βρίσκω φαγητό που έχει πεταχτεί απλά και μόνο επειδή η συσκευασία είναι βρεγμένη ή κατεστραμμένη, ολόκληρες τσάντες με φρούτα στους κάδους επειδή ένα φρούτο έχει χτυπηθεί, γιαούρτια, τυρί ή άλλα προϊόντα να έχουν απορριφθεί επειδή έχει παρέλθει η ημερομηνία λήξης. Και πάρα πολλά φρούτα που κανείς δεν θέλει στις αλυσίδες τροφίμων και στα οπωροπωλεία. Μέχρι τώρα είχα μόνο ένα γεύμα χωρίς φρούτα ή λαχανικά".  Ο νεαρός ακτιβιστής περνούσε από πόλη σε πόλη οδηγώντας το ποδήλατο του, περνώντας τις νύχτες του είτε στην σκηνή του είτε σε γνωστούς και φίλους, ενώ αρνούνταν να δεχθεί να χρησιμοποιήσει φαγητό το οποίο δεν προοριζόταν  ή δεν βρισκόταν ήδη στα σκουπίδια.  Η ευαισθητοποίηση του για την καταπολέμηση της σπατάλης του φαγητού ξεκίνησε μετά τις σπουδές του στις χώρες της  Κολομβίας, της Νότιας Ασίας και την Ταϊτή, όπου είδε εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν μέσα στην πείνα.  Όπως σχολιάζει ο ίδιος στο ιστολόγιο του"Το καθάρισμα των κάδων για να βρεις φαγητό δεν είναι ο σωστός τρόπος για να καταπολεμήσεις την σπατάλη, αυτό το φαγητό δεν έπρεπε να βρίσκεται εκεί από την αρχή. Όμως είναι ο μόνος τρόπος που βρήκα για να προσπαθήσω να καταγγείλω αυτήν την μάστιγα η οποία οδηγεί στην λιμοκτονία χιλιάδων ανθρώπων, απειλεί το περιβάλλον μας, και σπαταλά δισεκατομμύρια ευρώ και πολλή δουλειά.   Για να μάθετε περισσότερα δείτε εδώ : La Faime du Monde 2014